Çizim Yapmaya Ne Zaman Başladım? 

Çizim Yapmaya Ne Zaman Başladım? tramvay Aralık 15, 2024 Herkese merhaba! Ben Sümeyra… Çizim yapmaya, birçok kişi gibi ben de çok küçük yaşlarda başladım. Çizime olan ilgilimi ve sevgimi arttıran şeyse ilkokul ikinci sınıfta tanıştığım bir arkadaşımdı. O, gerçekten de çok güzel çizerdi ve hayal gücü son derece geniş bir kızdı. Hiç “Bayan Mallard’ın Maceraları” adlı çizgi dizisini izlemiş miydiniz? İçinde ördek karakterleri bulunuyordu. Hatırlıyorum, arkadaşım bana bu ördek karakterlerini nasıl çizeceğimi gösterip öğretti. Onun bu çizim tarzı çok hoşuma giderdi. Çizgi filmlerden söz açılmışken, ben de her çocuk gibi onları izlemeyi çok severdim. Zamanla, bu ilgim beni onları çizmeye teşvik etmeye başladı. Sevdiğim karakterleri çizmeye çalışırdım fakat o zamanlar bakarak çizme konusunda pek başarılı değildim. Bu nedenle, bilgisayar üzerinde kağıdı koyup karakterleri bu şekilde çizmeye çalıştığımı hatırlıyorum. Pek farkında değildim ama bu sayede çizim ve boyama konusunda daha da ilerlemeye başlamıştım. Yıllar yılları kovaladı, çizim yapmaktan vazgeçmedim. Portre çizerken bazı zorluklarla karşılaşıyordum. Pek beceremezdim– hala da tam yapabildiğim söylenemez. Lakin yaklaşık altı yıl önce bir müzik grubuna ilgi duymaya başladım. Sosyal medya platformlarında, bu grubun hayranları tarafından yapılan fan sanatları beni büyüledi; portreler, karikatürler ve benzeri çalışmalar… Kendi yeteneğimi keşfetmek ve diğer sanatçılar gibi bu grubu çizmek istedim. İlk başta çizgi film tarzı kullanıyordum, ardından portre denemelerine yönelmeye başladım. İlk başlarda pek başarılı olamadım, ancak zamanla yarı gerçekçi portreleri çizmeye başladım. Boyama konusunda da izlediğim videolar sayesinde sulu boya yeteneklerimi geliştirdim. Bu süreçte çizimlerim ilgi görmeye başladı ve kendi tarzımı oluşturmaya başladım. Bazen zorlandığım olmadı değil, hata yapmak kaçınılmaz oldu. Ancak ilginç bir şekilde bazen bu hatalar sonucunda ortaya çıkan resmin beklediğimden farklı ama son derece hoş bir şekilde dönüştüğü anlar da oldu. Bu nedenle, resim yaparken, yaratıcılığınızı ve çabanızı korumanın önemli olduğuna inanıyorum. Başladığınız işi tamamlamak, bazen sürprizlerle dolu olabilir ve sonuç sizi tatmin edebilir. Evet, her şey tabii ki bunlarla sınırlı değil ama sanırım söyleyebileceklerim şimdilik bu kadar. Çizim yapmak isteyenlere tavsiyem, sürekli vazgeçmeden denemeniz olacaktır. Resim yapma becerisi pratiklik ister ve sonuçlarını da zamanla gösterir. İlerlediğinizi gördüğünüzde de çok mutlu olacağınıza inanıyorum.  Buraya kadar bana eşlik ettiğiniz için teşekkür ediyorum, kendinize çok iyi bakın! Sevgilerle… Arkadaşlarınızla paylaşmak için… Diğer Yazılarımıza da Göz Atın Şebnem Ferah  Sanat & Kültür Hindistan

Başlangıcın Sonu

Başlangıcın Sonu tramvay Kasım 15, 2023 Bir, iki, üç… Hep başlangıçları ifade eden bu rakamlar; üç, iki, bir diye telaffuz edilince anın sonuna geldiğimizi haykırıyor. Zaman belki de bu döngüsel anların durağı. Kim bilebilir rakamların nerede gerisin geriye döndüğünü hayatında? Kim söyleyebilir doğumundan sonra ölümüne ne zaman yüzünü döndüğünü?  Cahit Sıtkı, otuz beşi diye karar kılmıştı geri sayımın başlaması evresine… Onca zamana inat, ‘bak’, diyordu… ‘Bak insanlar ortalama yetmiş yaşıyor. Bende otuz beşimde başladım ölümüm için geri sayıma.’ Lakin otuz yedisinde göçtü bu diyardan… Oysa zaman en büyük yanılgısını yüzüne vurmuştu. Bilemedi…  Bizde bilemiyoruz. Belki de üç, iki, bir safhasında bazılarımız… Bazılarımız bir, iki, üç… Doğrular başka, hakikat başka… Cahit Sıtkı, doğrusunu hakikate eviremediği bir yanılgı durağında… Hareket… İşte burada anlam buluyor belki de. Kendi hareketimiz (yani doğrularımız) hakikatle ne kadar iç içe geçmişse, yani ki doğrularımız hakikatin cevheri içinde ne kadar erimişse… O kadar yanılgıdan kurtarıyor insanı. Belki de bu sebepten, hakikate ulaşmak istiyorsak, bazen doğrularımızdan fedakârlık etmemiz gerekiyor. Arkadaşlarınızla paylaşmak için…​ Diğer Yazılarımıza da Göz Atın​ Şebnem Ferah  Sanat & Kültür Hindistan