Özledim
Öyle ki
Hasretin kaburgalarımı kırıyor artık
Aldığım nefes batıyor içime
Gözlerimin aradığı o yol sensin
Ufacık bir görebilsem yetecek belki
Ama hiçbir kavşak getiremiyor
Ulaştıramıyor beni sana
Farklı bir şey bu
Sadece özlemek değil
Kollarım dile gelse
Sen bile şaşırırsın nasıl hasretler sana
Sen hiç kendini özlemedin ki
Anlayamazsın bunu
Deneme
Ama ben sana biraz anlatmaya çalışayım
Baktığım yerde senin izlerini nasıl görüyorum
Nasıl çağlıyor içim sana
Nasıl kamaşıyor kalbim
Cereyan çarpmış gibi
Seni hissedince hemen yanı başımda
Sanki o çiçeğin yaprağına az evvel sen dokunmuşsun
Senin kokun geçmiş bu koridordan benden önce
Adımların yankı yapmış bu kaldırımlarda
Çok buradasın sen
Bendensin
Ama çok eksiksin hayatımda
Bu kadar benimleyken buralarda olmamanın tarifi yok
Bunu ben bile anlatamam sana
Sana son sarılışım gelince aklıma
Gözlerimin dolmasını açıklarım
Ama yakınım olup
Uzağımda bulunmanın yürek sızısını
Açıklayamam
Hep Mecnun’u konuşuyoruz ya genelde
Ben Leyla’nın ne hissettiğini
Senin bana bakan gözlerinle anıyorum
Böyle sevilmiş demek ki
Diyebiliyorum
Cüretkar gelecek belki sana ama
Hissedebiliyorum da
Toprağın en dibini görmüş hissederken,
Kaburgamdaki kırıklar arasında,
Bir filiz baş verir.
Senin sesin kulağıma çalınınca,
O filiz çiçek açar.
Senin izlerini hayatımda buldukça
İz düşümü gibi
Sanki az evvelimmişsin gibi
Kalbim bir ritim sana kayıyor gibi
Delilikse delilik
Özledim işte
Çok özledim
Cümlelere savaş açasım gelir,
Sana seni anlatmadaki yetersizliklerinden.
Normalde harfler yan yana gelse
Çok şey söylerler belki ama,
Acizliklerinden olsa gerek,
Belleri bükülüyor.
Lakin harflerle dostum bu aralar
Her birine sen sevgisini işledim
Daha bi zarifler artık gözümde
Lafı dolandırmayacağım
Manolyalar diktim sana gelen her yol başına
Onlar solmadan
Kokuları kaybolmadan
Gel buluşalım
