Teşekkürler, Hepsi İçin
Ne çocuk ne de park çağında bir insan, yaklaştı parka usulca. Sanki yürüyor ama gittiği yönü bilmiyor gibiydi adımları. Sarsak ve tekdüze. Önündeki kaldırım taşlarının
Ne çocuk ne de park çağında bir insan, yaklaştı parka usulca. Sanki yürüyor ama gittiği yönü bilmiyor gibiydi adımları. Sarsak ve tekdüze. Önündeki kaldırım taşlarının
Özledim Öyle ki Hasretin kaburgalarımı kırıyor artık Aldığım nefes batıyor içime Gözlerimin aradığı o yol sensin Ufacık bir görebilsem yetecek belki Ama hiçbir kavşak getiremiyor
Ve bir damla gözyaşı düştü sol gözümden. Şehir efsanesi de olsa, geliyor öyle bilgiler arada insanın aklına. Genellikle de en olmadık anlarda. Şimdilerde aklıma gelen